Hij modelleert in witte plaaster personages die oprijzen vanuit een langwerpige sokkel en waarvan het aangezicht het eindpunt is van een verticale beweging.De huid van zijn personnages is ongepolijst, ruw bijwijlen,opgebouwd met plastieken strookjes met fijne gaatjes. Soms ziet men de structuur van kippengaas, vooral in het onderste gedeelte, dat de basis is, stolp van waaruit het wezen groeit, een wezen dat veelal uit een verhaal is getreden, uit een mythe, uit een strak stramien waarvan het zich bevrijd heeft, ook al houdt het de armen nog tegen het lichaam aangedrukt......